.png)
.png)
Abstract
Objectives: We evaluated short-term results of the Oxford phase 3 unicompartmental knee arthroplasty (UKA) in patients with medial compartment arthritis.\r\nMethods: The study included 38 patients (28 females, 10 males; mean age 67 years; range 56 to 75 years) who underwent UKA for isolated medial knee osteoarthritis. At the time of surgery, 28 patients were in the age group of 56-64 years, and 10 patients were in the age group of 65-75 years. All the patients had Ahlbäck grade 2 primary medial compartment arthritis that had been unresponsive to conservative treatment. None of the patients had symptoms of patellofemoral arthrosis. Patients underwent UKA with the Oxford phase 3 cemented meniscal-bearing unicondylar prosthesis using minimally invasive surgery. The results were assessed preoperatively and at final controls according to the Knee Society clinical and functional rating system. Postoperative radiographic evaluations were made according to the Oxford criteria. The mean follow-up period was 24 months (range 18 to 32 months). \r\nResults: The mean preoperative active knee flexion increased from 121.8° (range 110° to 130°) to 130.9° (range 120° to 140°) postoperatively (p<0.05). There was no limitation in knee extension both pre- and postoperatively. The mean preoperative and postoperative knee scores were 64.6 (range 47 to 80) and 97.5 (range 89 to 100), and the mean functional scores were 59.6 (range 45 to 80) and 92.1 (range 70 to 100), respectively (p<0.05). All the patients had an excellent knee score, while functional scores were excellent in 27 patients (71.1%) and good in 11 patients (28.9%). Postoperative radiographic measurements showed that the position of the femoral components was within acceptable ranges in all the patients with a mean of 3° valgus (range 5° valgus to 8° varus) and 0.5° extension (range 3° extension to 2° flexion). The positioning of the femoral components in relation to the mechanical axis was central in 30 patients and 2-mm lateral (range 2 mm medial to 4 mm lateral) in eight patients. The position of the tibial components was also within acceptable ranges in all the patients with a mean of 1.5° varus (range 2° varus to 2° valgus) and a mean posterior inclination of 6.2° (range 5° to 7°). All the tibial components showed full congruency with the medial, lateral, anterior, and posterior planes, except for one which had a 4-mm undersizing in the anterior plane. The polyethylene insert was central and parallel to the tibial component in all the patients. No osteophytes or cement debris that might lead to impingement were observed. All the components remained in position until the final controls. Complications such as insert dislocation, infection, pulmonary embolism, deep venous thrombosis, or neurovascular injury were not observed. None of the patients required revision surgery. \r\nConclusion: Our findings show that, with proper patient selection and strict adherence to the surgical technique, short-term results of the Oxford phase 3 unicompartmental knee prosthesis are excellent or good in the treatment of medial compartment osteoarthritis.
Özet
Amaç: Dizin medial kompartman osteoartritinde Oxford faz-3 tek kompartmanlı diz artroplastisi (TKDA) uygulanan hastalarda erken dönem sonuçlar değerlendirildi.\r\nÇalışma planı: Çalışmada diz medial kompartman osteoartriti nedeniyle tedavi edilen 38 hasta (28 kadın, 10 erkek; ort. yaş 67; dağılım 56-75) geriye dönük olarak incelendi. Ameliyat tarihinde 28 hasta 56-64 yaş grubunda, 10 hasta 65-75 yaş grubunda idi. Tüm hastalarda konservatif tedaviye dirençli, Ahlbäck derece 2 primer medial kompartman osteoartriti vardı. Patellofemoral osteoartrit semptomları hiçbir hastada yoktu. Tüm hastalara minimal invaziv teknikle, çimentolu, mobil insertli Oxford faz-3 TKDA uygulandı. Klinik ve fonksiyonel değerlendirmede Diz Derneği skorlaması, radyografik değerlendirmede Oxford grubu ölçütleri kullanıldı. Ortalama takip süresi 24 ay (dağılım 18-32 ay) idi.\r\nSonuçlar: Ameliyat öncesinde ortalama 121.8° (dağılım 110°-130°) olan diz fleksiyonu son kontrollerde 130.9 dereceye (dağılım 120°-140°) yükseldi (p<0.05). Hiçbir hastada ameliyat öncesi ve sonrasında ekstansiyon kaybı yoktu. Diz skoru ameliyat öncesi 64.6 (dağılım 47-80) iken son kontrollerde 97.5’e (dağılım 89-100), fonksiyonel diz skoru ameliyat öncesi 59.6’dan (dağılım 45-80) ameliyat sonrası 92.1’e (dağılım 70-100) yükseldi (p<0.05) Diz skoru tüm hastalarda mükemmel bulunurken, fonksiyonel skor 27 hastada (%71.1) mükemmel, 11 hastada (%29) iyi idi. Ameliyat sonrası radyografik ölçümlerde, femoral komponentin varus/valgus pozisyonu (ort. 3° valgus; dağılım 5° valgus-8° varus) ve fleksiyon/ekstansiyon pozisyonu (ort. 0.5° ekstansiyon; dağılım 3° ekstansiyon-2° fleksiyon) tüm hastalarda normal sınırlar içinde idi. Femoral komponentin medial/lateral yerleşimi 30 hastada santral iken, sekiz hastada ortalama 2 mm lateral (dağılım 2 mm medial-4 mm lateral) idi. Tibial komponentin varus/valgus açılanması (ort. 1.5° varus; dağılım 2° varus- 2° valgus) ve posterior eğimi (ort. 6.2°; dağılım 5°-7°) tüm hastalarda kabul edilebilir sınırlar içindeydi. Tibial komponentin medialden, posteriordan ve lateralden uyumu tüm hastalarda tam bulunurken, anteriordan uyum bir hastada 4 mm küçüktü. Tüm hastalarda polietilen, tibial komponente merkezi ve paraleldi. Hiçbir hastada sıkışma oluşturacak osteofit ve çimento kalıntısı yoktu. Son kontrollerde hiçbir hastanın komponent pozisyonlarında değişme görülmedi. Hiçbir hastada insert çıkığı, enfeksiyon, pulmoner emboli, derin ven trombozu, nörovasküler yaralanma görülmedi, revizyon ameliyatı gerekmedi.\r\nÇıkarımlar: Medial kompartman osteoartritinde, iyi bir cerrahi teknik ile ve doğru endikasyonla seçilmiş hastalarda, Oxford faz-3 TKDA ile klinik ve fonksiyonel yönden erken dönemde mükemmel ve iyi sonuçlar alınmaktadır.