Abstract
Objective: The aim of this prospective, randomized study was to compare the clinical results of arthroscopic single-bundle (SB) and triple-bundle (TB) anterior cruciate ligament (ACL) reconstruction.
Methods: The study included 105 patients who underwent arthroscopic SB ACL and TB ACL reconstruction. Anterior stress radiographs and the maximal manual muscle test using a KT-2000 arthrometer were used to assess anteroposterior stability and rotational stability was investigated using the lateral pivot shift test at the 24th month follow-up. Clinical results were assessed using the International Knee Documentation Committee (IKDC) and Orthopädische Arbeitsgruppe Knie (OAK) scores preoperatively and at the 24th month follow-up. Postoperative thigh circumference, strength and range of motion (ROM) were compared between groups.
Results: Rotational stability was signi?cantly superior in the TB group than in the SB group. There were no statistically signi?cant differences with regard to residual anteroposterior laxity determined at the 24th month follow-up. No signi?cant difference in terms of IKDC score, OAK score, thigh circumference, strength and ROM was detected between the two groups.
Conclusion: Both arthroscopic SB and TB ACL reconstruction resulted in satisfactory subjective outcome and objective stability. Rotational stability was signi?cantly superior in the TB group.
Özet
Amaç: Bu prospektif, randomize çalışmanın amacı artroskopik tek bant (TB) ve üç bant (ÜB) tekniği ile ön çapraz bağ (ÖÇB) rekonstrüksiyonunun klinik sonuçlarını karşılaştırmaktı.
Çalışma planı: Artroskopik TB ÖÇB veya ÜB ÖÇB rekonstrüksiyonu uygulanan 105 hasta çalışmaya alındı. Hastaların 24. ay takibinde, anterior stres grafileri ve KT-2000 artrometresi kullanılarak gerçekleştirilen maksimal manuel kas testi ile anteroposterior, pivot-shift testi ile rotasyonel stabiliteleri incelendi. Klinik sonuçlar Uluslararası Diz Dokümantasyon Komitesi (IKDC) ve Orthopädische Arbeitsgruppe Knie (OAK) skorları ile yine 24. ay takibinde değerlendirildi. Her iki grubun cerrahi sonrası uyluk çevresi, kuvveti ve eklem hareket açıklıkları (EHA) karşılaştırıldı.
Bulgular: Rotasyonel stabilite sonuçları ÜB grubunda TB grubuna kıyasla anlamlı derecede daha üstün idi. Rezidüel anteroposterior laksite açısından 24. ay takibinde gruplar arasında anlamlı bir fark yoktu. IKDC skoru, OAK skoru, uyluk çevresi, kuvvet ve EHA değerleri incelendiğinde de iki grup arasında anlamlı bir fark olmadığı görüldü.
Çıkarımlar: Hem TB hem de ÜB tekniği ile ÖÇB rekonstrüksiyonu sübjektif sonuçlar ve objektif stabilite açısından tatmin edici sonuçlar vermektedir. Üç bant grubunda elde edilen rotasyonel stabilite anlamlı derecede daha üstündür.