Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica

Is there any relationship between Qangle and lower extremity malalignment

AOTT 2012; 46: 416-419
DOI: 10.3944/AOTT.2012.2883
Read: 1410 Downloads: 945 Published: 07 February 2020
Abstract

Objective: The aim of this study was to assess the relationship between Q-angle and lower extremity alignment in women with unilateral patellofemoral pain syndrome (PFPS). \r\nMethods: Eighty-five women with unilateral patellofemoral pain participated in the study, with each subject acting as their own internal control using the unaffected limb. Lower extremity alignment and Q-angles of the affected and unaffected knees were compared. \r\nResults: There was a significant difference in the Q-angle between the affected (19.61±4.35) and the unaffected (17.63±4.29) side (p=0.00). There was also a significant difference in the lateral distal femoral angle (LDFA) (81.00±2.58 vs. 81.83±3.03; p=0.03) and no significant difference in the medial proximal tibial angle (MPTA) (87.88±2.63 vs. 87.60±3.29; p=0.51) between the affected and the unaffected side. There was no relationship between the Q-angle and LDFA (r=0.001, p=0.99), and MPTA (r=-0.051, p=0.64) in the affected side of the patients. There was also no relationship between the Q-angle and LDFA (r=0.179, p=0.64), and MPTA (r=-0.146, p=0.18) in the unaffected side of the patients.\r\nConclusion: Increased Q-angle and decreased LDFA may be associated with PFPS although cause or effect cannot be established. There was no relationship between the Q-angle and lower extremity malalignment. Large prospective longitudinal studies are needed to detect changes in the femoral anteversion and toe-in gait and to establish if these features are a cause of PFPS.

Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı, tek taraflı patellofemoral ağrı sendromu (PFAS) olan bayanlarda Q açısı ile alt ekstremite düzgünlüğü arasındaki ilişkiyi değerlendirmekti. \r\nÇalışma planı: Tek taraflı patellofemoral ağrısı olan seksen beş kadın, etkilenmemiş diğer tarafı kendi iç kontrolü olacak şekilde, çalışmaya dahil edildi. Etkilenen ve etkilenmemiş dizlerdeki Q açıları ve alt ekstremite düzgünlüğü karşılaştırıldı. \r\nBulgular: Q açısında etkilenen (19.61±4.35) ve diğer taraf (17.63±4.29) arasında anlamlı fark saptandı (p=0.00). Lateral distal femoral açıda (LDFA) da etkilenen ve diğer taraf arasında anlamlı fark görülürken (sırasıyla, 81.00±2.58 ve 81.83±3.03; p=0.03), medial proksimal tibial açıda (MPTA) anlamlı fark bulunamadı (sırasıyla, 87.88±2.63 ve 87.60±3.29; p=0.51). Hastaların etkilenen taraf Q açısı ile LDFA (r=0.001, p=0.99) ve MPTA (r=-0.051, p=0.64) arasında bir ilişki bulunmadı. Hastaların etkilenmeyen taraf Q açısı ile LDFA (r=0.179, p=0.64) ve MPTA (r=-0.146, p=0.18) arasında da bir ilişki kaydedilmedi. \r\nÇıkarımlar: Neden ya da etki bağı kurulamamasına rağmen PFAS’nin artmış Q açısı ve azalmış LDFA ile ilişkisi olabilir. Alt ekstremite dizilim bozukluğu ile Q açısı arasında bir ilişki yoktu. Femoral anteversiyondaki değişim ile içe basarak yürümenin etkisini değerlendiren ve bu özelliklerin PFAS’ye yol açıp açmadığını araştıran geniş prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.

Files
ISSN 1017-995X EISSN 2589-1294