Abstract
38 knee of 26 patients with anterior knee pain (12 bilateral) were included in the study. There were 22 women and 4 men (av. age: 29). Axial CT examination of both knees were done at 00, 10°, 30°, 40° and 60° of flexion with and without muscle contraction. Images were always taken at midpatellar level. Patellar tilt angle (PTA), congruence angle (CA) and angle (SA) were measured at each knee position. Normal values were also obtainedfrom 14 normal volunteers (28 knees). Thus, types of patellofemoral incongruence for the knees were noted. Types of patellofemoral incongruence were as follows: 1 ) Tilt+lateralization (TL: 12 knees), 2), iateralization (L: 4 knees), 3) medialization (M: 5 knees), 4) lateral to medial instability (LM: 1 knee). 15 knees were classified as normal. When the groups were analyzed seperately, in the TL group, (T) or (L) component would have been missed in 9 cases if the images were taken only at 30° or only in the first 30° of flexion. In the (L) group 2 patellae were reduced at 30°. in 3 knees in the (M) groupmedialization began at 10°, 20°, and 30°. 1 patella was reduced at 40°. in the (T) case, the patella was tilted only at 20°, 40°, and 60°. This study showed that axial images taken only at 30° will miss important information. Imaging in the first 30° of flexion will not reveal the correct type of instability either. Serial imaging in a wider range of flex;on is necessary for correct diagnosis. Determination of the type of incongruence at different knee posit;ons is a new concept. Hence, the classification systems including only the Iateral instability should be questioned.
Özet
Bu çalışmaya 26 hastanın 38 dizi (12 si çift taraflı) dahil edildi. Çalışmada 22 kadın, 4 erkek hasta vardı. (ortalama yaş 29). Her iki dizin kas kontraksiyonu ile ve olmaksızın 0°, 10°, 20°, 30°, 40° ve 60° fleksiyonda aksiyel BT incelemesi yapıldı. Görüntüler daima midpateller seviyeden alındı. Her iki diz pozisyonda Pateller tilt açısı (PTA). Kongruans (Uyum) açısı (CA) ve sulkus açısı (SA) ölçüldü. Böylece her diz pozisyonda patellofemoral uyumsuzluk tipi belirlenip, tabloda belirtildi. Sonra dizler için uyumsuzluk tipi not edildi. Patellofemoral uyumsuzluk tipleri şöyleydi; 1) Tilt-lateralizasyon (TL: 12 diz), 2) Lateralizasyon (L: 4 diz), 3) Medializasyon (M:5 diz), 4) Lateral-medial instabilite (LM: 1 diz). 5) Ti/t (T: 1 diz ). 15 diz normal olarak sınıflandırıldı. Gruplar ayrı ayrı analiz edildi. TL grupta, eğer görüntüler sadece 30° veya ilk 30° fleksiyonda alınmış ise 9 vakada (1) veya (L) komponenti kaydedilebildi. L grubunda, 2 patella 30° de redükte oldu. (M) grubunda 3 dizde medializasyon 10°, 20° ve 30° de başladı. 1 patella 40° de redükte oldu. (LM) grubunda patella 0°, 20° de lateralize ve 30° ve 40° de medialize oldu. (T) grubunda patella sadece 20°, 40° ve 60° de tilt yaptı. Bu çalışma gösterdi ki sadece 30° de alınan görüntülerde önemli bilgiler gözden kaçmaktadır. Aynca ilk 30° fleksiyonda alınan görüntüler doğru olarak instabilite tipini göstermeyecektir. Doğru teşhis için bütün fleksiyon derecelerinden alınan görüntüler gereklidir. Değişik diz pozisyonlarındaki uyumsuzluk tiplerinin belirlenmesi yeni bir kavramdır. Bu metodoloji ile, medial ve mediai-lateral instabilitelerin varlığı verifiye edilir. Böylece sadece lateral instabiliteyi içeren sınıflandırma sistemleri tartışılır.