Abstract
Objectives: We evaluated the results of osteosynthesis with external fixation for intertrochanteric hip fractures in elderly patients with a high anesthesia risk.\r\nMethods: Fourteen ASA 4 patients (5 men, 9 women; mean age 75 years; range 65 to 81 years) with intertrochanteric hip fractures were treated with a unilateral external fixator under epidural anesthesia combined with mild sedation. According to the AO/OTA classification, six fractures were A1.2, seven fractures were A2.2, and one fracture was A3.1. All were closed fractures. The mean preoperative Singh index of the contralateral hip was 3.1 (range 3 to 5). Eleven patients received an AO tubular external fixator, and three patients received a unilateral external fixator. Final evaluations were made using the Parker-Palmer mobility score and Harris hip score. The mean follow up was 12 months (range 9 to 17 months).\r\nResults: The mean operation time was 37 min (range 25 to 44 min), the mean fluoroscopy time was 1.5 min (1 to 2 min), and the mean hospital stay was seven days (5 to 15 days). None of the patients required blood transfusion. Bone union was obtained in all the patients in a mean of 4.1 months (3 to 5 months). The mean femoral shaft-neck angles in the early postoperative period and at the latest follow-up were 133º (127º to 139º) and 132º (126º to 138º), respectively. Five patients (35.7%) developed grade I pin-tract infection. Medial displacement of the distal fragment, limb shortening, or fixator failure were not seen. Three patients (21.4%) died within the first postoperative year due to associated diseases. The mean final Harris hip score was 61 (range 45 to 80) and the mean Parker-Palmer mobility score was 6.6 (range 5 to 8).\r\nConclusion: Osteosynthesis with an external fixator in elderly patients with a high anesthesia risk is a fast, minimally invasive procedure in the treatment of pertrochanteric fractures, resulting in fewer pre- and postoperative complications.
Özet
Amaç: Bu çalışmada anestezi riski yüksek yaşlı hastalarda intertrokanterik kırıklar için eksternal fiksatörle osteosentezin sonuçları değerlendirildi.\r\nÇalışma planı: İntertrokanterik kırığı olan, ASA 4 14 hastaya (5 erkek, 9 kadın; ort. yaş 75; dağılım 65-81), hafif sedasyonla kombine epidural anestezi altında, eksternal fiksatörle osteosentez ameliyatı yapıldı. AO/OTA sınıflamasına göre altı hastada A1.2, yedi hastada A2.2, bir hastada ise A3.1 tipi kırık vardı. Kırıkların tamamı kapalı kırıktı. Ameliyat öncesinde sağlam taraf kalçanın Singh indeksi ortalama 3.15 (dağılım 3-5) bulundu. On bir hastada AO tipi tübüler eksternal fiksatör, üç hastada ise unilateral eksternal fiksatör kullanıldı. Hastalar son kontrollerinde Parker-Palmer mobilite skoru ve Harris skoru ile değerlendirildi. Ortalama takip süresi 12 aydı (dağılım 9-17 ay).\r\nSonuçlar: Ortalama ameliyat süresi 37 dk (dağılım 25-44 dk), skopi kullanma süresi 1.5 dk (dağılım 1-2 dk), ortalama hastanede yatış süresi yedi gün (dağılım 5-15 gün) idi. Hiçbir hastada kan transfüzyonu gerekmedi. Tüm hastalarda ortalama 4.1 ayda (dağılım 3-5 ay) kaynama sağlandı. Ameliyat sonrası erken dönemde ortalama 133º (dağılım 127°-139°) ölçülen femur boyun-şaft açısı, son kontrollerde 132º (dağılım 126°-138°) bulundu. Beş hastada (%35.7) çivi dibi enfeksiyonu (derece I) görüldü. Hiçbir hastada distal fragmanın mediale deplasmanı, ekstremitede kısalık veya cihaz yetmezliği görülmedi. Üç hasta (%21.4) ameliyat sonrası ilk yıl içinde eşlik eden hastalıklar nedeniyle öldü. Son kontrollerdeki ortalama Harris skoru 61 (dağılım 45-80), Parker-Palmer mobilite skoru ise 6.6 (dağılım 5-8) bulundu.\r\nÇıkarımlar: Yüksek anestezi riski taşıyan yaşlı hastalarda, pertrokanterik kırıkların tedavisinde eksternal fiksatörle osteosentez, ameliyat sırasındaki ve sonrası komplikasyonları azaltan hızlı ve minimal invaziv bir seçenektir.