Abstract
The fate of autogenous, non-vascularized iliac (endochondral) bone grafts were studied in ten growing \"New Zelland White Rabbits\" in two different types of soft tissue envelope. The bone grafts harvested from the iliac crest were placed in subcutaneous and intramuscular pockets dissected in the anterior abdominal wall of each animal. The wet weight of each bone grafts were measured at insertion and at removal after 16 weeks and representative histological sections were studied . Bone grafts placed in both recipient sites had a high resorption rate: however there was greater resorption of endochondral bone grafts placed intramuscularly (78%) than subcutaneously (56%). This difference in wet weight was statisticaly significant (p=0.01).
Özet
Bu deneysel çalışmada iki ayrı yumuşak doku içerisindeki otojen, non-vaskülarize, endokondral iliak kemik greftlerinin akibeti on adet \"Yeni Zellanda Beyaz Tavşanı\"nda izlendi. Deneklerin ön abdominal duvarında hazırlanan subkutan ve intramusküler iki ayrı cebe iliak kemikten alınan kemik greftleri yerleştirildi. Kemik greftlerinin ıslak ağırlığı ameliyat sırasında ve ameliyat sonrası onaltıncı haftada ölçüldü. Alınan histolojik kesitler ışık mikroskopisinde değerlendirildi. Her iki alıcı bölgede de kemiklerde yüksek oranda rezorpsiyon gözlendi. İntramusküler dokuya yerleştirilen endokondral kemik greftlerinde rezorpsiyon oranı %78 iken, subkutan dokuya konulan endokondral kemik greftlerinde rezorpsiyon oranı %56 bulundu. Islak kemik ağırlıklarındakı bu fark istatiksel olarak da anlamlı bulundu (p=0.01),